MotoTravel

View Original

De koninginnenrit heeft...

alles gegeven wat we er konden van verwachten maar ook datgene dat we er niet van durfden te verwachten.Iedereen was fris en monter meer dan op tijd voor het ontbijt in ons hotel. Kwestie van met een uitgebreid ochtendbuffet zeker te zijn dat onze extra uitgave zijn geld waard was ... Dat beetje regen bij het vertrek was om te lachen na de zondvloed die we gisteren hadden meegemaakt. Eerst nog een langs de kaaswinkel, alle tanks vullen en weg waren we om de Col du Grand Saint Bernard te trotseren. Net buiten Villeneuve nadert Diepken als eerste een rotonde waar auto's aanschuiven en bij het remmen begint hij te schuiven over wat bleek een mazoutvlek te zijn. Hij krijgt zijn P200E nog genoeg onder controle om 'het gat in te duiken' maar schuift daarbij tegen de boordsteen waardoor de scooter omslaat en Diepken zelf overkop. Geen al te zware verwondingen aan de chaufeur maar de scooter bleek onherstelbaar beschadigd: voorvork verwrongen en stuurhoofd gebroken. Niets aan te doen en bovendien kan hij hier nog zitten schrijven. 't Kon veel erger geweest zijn. Voor de tweede keer dit jaar dus ondervonden dat Europe Assistance de Rolls Royce is onder de bijstandsverzekeringen. De rest van de dag maakte niet alles maar toch zeer veel goed. De zon laat zich weer zien en na de depannage konden de zware GTSsen nog voor de tunnel de anderen die al waren aangezet bijbenen. Die Bernardpas dat is toch iets hoor! Zo steile bochten dat je bijna achteruit rijdt tussen de besneeuwde flanken. Op de top werden de boodschapkes uitgehaald en ter plekke werd de beste kaasfondue die elk van ons in zijn jonge leven heeft gegeten, klaargemaakt op een petrolvuurke. Dan Italie binnen en onder stralende zon de vallei van Aosta door in een gezapig tempo om redelijk op schema aan te komen bij het meer van Viverone waar we op nauwelijks enkele meter van het meer onze tenten mochten opslaan. Werkelijk zeer schoon. Gisteren Zwitserse raclette en/of fondue, vandaag pasta... Het leven gaat voort en ik ben blij dat ik hier aan 't water bij mijn reisgenoten aan tafel mag zitten. We zitten ver over de helft, tot later.

20120605-090015.jpg

20120605-090118.jpg

20120605-090200.jpg

20120605-090222.jpg