We duiken Noorwegen in / Valadalen - Korgen

fullsizeoutput_4c4c.jpeg

Ontbijt in de regen, gelukkig is er de luifel en kan ons reserve zeiltje dienst doen als afdak boven het keukentje dat uit onze achterdeur schuift. Op basis van een mix van Google maps en instructies van de locals kiezen we voor een gravel weg langs bossen en meren richting Noorwegen. Het voelt als een smokkelroute door de Noordelijke bossen en meren, maar het is ook gewoon de kortste weg. Alleen wat lastig met een caravan of een ander voertuig dat niet stevig in elkaar zit. Dertig kilometer schudden en schuiven verder komen we bij de Noorse grens, het kantoortje voor de douane zal nog dertig kilometer verder richting bewoonde wereld te staan.

In Noorwegen komen we in een totaal ander, veel bergachtiger landschap terecht. We kiezen voor de efficiënte E6 verder naar het Noorden. Niet de aangenaamste keuze want deze drukke weg loopt langs de minst interessante plekken van Noorwegen. Maar er zijn hier maar twee opties: enigszins opschieten langs de hoofdweg of traag reizen langs bergen en over fjorden met talloze ferries. Wij hebben de Lofoten op het oog, en dat is nog wel een eindje, dus kiezen we voor de snelle weg.

Het regent ook de ganse dag dus karren we lekker door met als enige echte tussenstop een charmant kerkje. Zo eentje waar je in Frankrijk gewoon voorbij zou rijden, en waar hier in Noorwegen en full time conciërge zit om je wegwijs te maken. Het kerkje charmant, en we hebben vooral de huisbewaarder gelukkig gemaakt met ons bezoek.

Nat opgestaan en nat aankomen, dat motiveert niet echt om buiten in de regen een potje te koken. We kiezen dus voor een hytte op een camping bij Korgen, een chalet dus waar we die biefstuk die we uit België meebrachten op correcte wijze kunnen bakken en verorberen met een glaasje wijn.

Dubbele rendier ontmoeting / Äppelbo - Valadalen

fullsizeoutput_4c4b.jpeg

Het is nog maar het begin van de reis en de drang om te bewegen zit er nog goed in. We zijn nog niet helemaal ‘zen’, anders bleven we zeker wat langer op die paradijselijke plek. Maar er wachten ons nog drie Scandinavische landen om te ontdekken. Meer nog, vandaag doen we 500 kilometer. En de route loopt al meteen over een stukje onverhard, daar zat ik al op te wachten. We gaan steeds verder Noordelijk en richting Noorwegen, naar Valadalen. Maar eerst nog even langs de supermarkt voor provisie en vooral een vol assortiment afweermiddelen tegen muggen. Twee sprays, een wierook lint en een stuk high tech moeten de muggen, en vooral de midges, weg houden hier in het Noorden. Wat zijn Midges? Stel U een zwerm fruitvliegjes voor, die harder prikken dan de doorsnee Belgisch mug.

Voor de picnic laten we ons we ons door de toerisme borden leiden naar een waterval midden in de bossen, de Helvetesfallet. Het is wel even omrijden, gelukkig onverhard, en dan weer even stappen. Of het de moeite waard was? Laat ons zeggen dat het een goeie reden was om even te bewegen, in plaats van de ganse dag in de auto te zitten. Maar ik zou mijn reis er niet rondom heen plannen.

Hoewel we nog niet eens halfweg tot het Noordelijkste punt van Zweden zijn, is dit toch al echt de wilde natuur. Op een paar tientallen kilometers van onze eindbestemming voor vandaag, zien we plots midden op de weg een rendier staan. Vanaf dan ligt het fototoestel steeds in handbereik, want zo’n smartphone foto vanop 100 meter afstand doet de belevenis geen eer aan.

We hebben een camping gelokaliseerd in het Valadalen natuurpark (Valagarden), een indrukwekkende omgeving waar je vlot een week kan rond stappen. De regen en muggen motiveren ons om het restaurant bij de camping een bezoekje te brengen. Het mag duidelijk zijn dat dit niet het hippe Kopenhagen of trendy Stockholm is. We zijn de op één na enige gasten in het Ikea-gezellige interieur waar de moeder des huizes ons bedient in vlekkeloos Zweeds. We laten ons gaan in een grote, ‘sterke’ pint lokaal bier (3,5 vol %) en rendier ragout, onze tweede kennismaking met die dieren vandaag.

Naar het Noorden, en verder! / Gothenburg - Äppelbo

fullsizeoutput_4c4a.jpeg

Een late zonsondergang betekent meteen ook een vroege zonsopgang, we zijn dus vroeg wakker vandaag. Mede omdat we in de auto slapen en enkel echte verduistering voorzien hebben aan het voorraam en de twee eerste zijraampjes. De rest van de ramen is donker getint wat de nodige privacy garandeert, maar best veel licht binnen laat. Handdoeken tussen de ramen steken wordt dus toegevoegd aan de ‘gaan-slapen-procedure’. We passeren nog even langs Gothenburg en leren dat het een mooi stadje is, maar dan ook weer geen metropool waar je dagen kan in rond dwalen. Perfect om wat proviand in te slaan voor de picnic onderweg.

Naarmate we meer naar het Noorden van Zweden rijden evolueert de weg van een mooie snelweg, naar een tweebaansweg die bos en veld doorklieft. We hebben vandaag een 400tal kilometer op het programma staan en tegen een typische snelheid van rond de 80km/u betekent dat een dagje door rijden. Als we rond 17u in Äppelbo aankomen gaan we op zoek naar de charme camping die we in een boekje gevonden hebben. Blijkt dat dit gehucht niet groot is in aantal inwoners, maar des te groter in oppervlakte. De camping blijkt nog 40km verder te liggen, eigenlijk terug een beetje Zuidwaards. Met lichte tegenzin volg ik de GPS die steeds van gedacht lijkt te veranderen, om ons na een tijdje achter te laten bij een onbestaande weg. We rijden verder op het gevoel en de technologie blijft vreemde instructies geven. 

Als we langs een perfect gemaaid stuk gras langs de rivier passeren is onze keuze snel gemaakt: laat die camping maar zitten, we gaan wild kamperen! Blijkt dat dit een soort recreatie plek is voor toeristen, inclusief bio-toilet en houtvoorraad, die het dorp net helemaal in orde heeft gemaakt. Totale rust, een voorbij schuivende rivier en een heerlijk warm zonnetje. Perfect om de drone die ik heb meegebracht te testen, de zonnepanelen uit te stallen en voor Els om wat yoga te doen. Hilarisch wordt het als een lokale boer in een Swedish-cook-taaltje komt uitleggen dat we heel welkom zijn, en vervolgens luid lachend wat yoga bewegingen mee doet.

Ook wildkamperen op dit plekje, het adres is Ovanhenden, Appelbo, Zweden. Op het kaartje hieronder bevind het plekje zicht daar waar de rivier dichts bij de weg komt (onderaan de "U" vorm van de rivier):

De boot in met de G Wagon / Gent - Gothenburg

fullsizeoutput_4c48.jpeg

We zijn ongeveer putje zomer en het regent pijpenstelen als we de kade naast de Volvo fabriek aan het kanaal Gent-Terneuzen oprijden. Even voor 14u zal de Fresia vertrekken met een buik vol Volvo voertuigen en 4 auto’s met reizigers. Eén daarvan is onze Mercedes G klasse, ook al eens G Wagon genoemd en onder ons kort ‘de DJIE’. De goesting om te reizen buiten de platgetreden zit er bij Els en ik al lang in. We evolueerden de voorbije decennia van sympathieke chambre d’hôtes naar een afgelegen boshut, tot de laatste jaren kamperen met de motor, altijd een beetje meer avontuur. En de voorbije winter was het dan zo ver, na lang wikken en wegen en een zoektocht langs tweedehands websites verscheen de terreinwagen op de oprit. Oerdegelijk en onstopbaar, en vooral ook comfortabel en veilig om lange afstanden af te leggen. Met een paar toevoegingen (roofrack, luifel, extra electriciteit, uitklap keuken en een bed) en weglatingen (achterzetels, dakspoiler en pompeuze bescherming voor het reservewiel) transformeerde de G Wagon van een patserbak voor rappers tot een bescheiden en sympathieke woonmobiel. Klaar voor ‘overland’ avonturen over de ganse wereld.

Ondertussen glijdt de Fresia rustig door het kanaal tot Terneuzen en volgt de schelde tot Vlissingen. Vanaf daar kiezen we echt het ruime sop en terwijl we wennen aan de vreemde rust aan boord van een schip genieten we van de kookkunsten uit dezelfde kombuis als de bemanning. Nog wat lezen en terwijl de Nederlands kust steeds verder van ons wegvaart wordt het stilaan bedtijd. 36 uur op een schip met een boek en de horizon om je te vermaken vormen de perfecte ingrediënten om de hectiek van het dagelijks bestaan achter je te laten. Wanneer we ’s anderendaags rond 20u aanleggen zijn we helemaal klaar om ons aan de tijd en de natuur over te geven.

De trip naar Zweden (of Noorwegen) maken per boot is wat ons betreft een absolute aanrader. Wij betaalden € 637 voor de enkele reis voor de auto en twee personen in één kajuit. Reserveren kan niet gewoon online, je belt best even om te checken welke boot nog plaats heeft (er zijn er meerder per week), en reserveert vervolgens via email, of zoals DFDS het zelf schrijft:

"U kan de reservatie dienst telefonisch contacteren op het nummer +32 9 269 12 56 van maandag tot vrijdag tussen 08:00 en 16:00. Om een snelle reservering te garanderen, verzoeken wij u het ingevulde reserveringsformulier door te sturen naar paxbookings.gent@dfds.com."

 

Aanmeren in Gothenburg

Na aankomst in Gothenburg volgen we de GPS naar de eerste en meteen ook laatste kamping waar we een reservatie maakten. Een plekje bij het meer en een late zonsondergang - we zijn een flink stuk richting Noorden opgeschoven - vormen het perfecte decor om de meegesmokkelde geestrijke dranken boven te halen. Calvados voor meneer, appeljenever voor mevrouw. Welkom in Scandinavië.

Scandinoverland: De volledige Scandinavië ervaring

fullsizeoutput_4c60.jpeg

In de zomer van 2017 trokken we vier weken lang door Scandinavië met de G Wagen. Zweden, Noorwegen, Finland én Denemarken moesten eraan geloven. Van Lapland tot Helsinki en van de Noorse Fjorden tot de Russische grens.

Reis met ons mee in dit reisverhaal vol tips, boeiende locaties en fijne ervaringen!